„Nie oceniaj” – słyszałem to wielokrotnie podczas szkoleń, webinarów, z ust mówców i trenerów. Zastanawiam się jednak, dlaczego miałbym nie oceniać, w jakich okolicznościach miałbym tego nie robić i czy fakt tego, że ja nie będę oceniany w czymś mi pomoże…
„Weź płytki oddech i powoli wypuszczaj powietrze. Skup wzrok na przyrządach celowniczych, oprzyj palec o język spustowy i powoli zwiększaj siłę nacisku – strzał ma Cię zaskoczyć.” Słyszałem to setki razy podczas nauki strzelania – umiejętności, która okazała się jedną z kluczowych w moim życiu. Potem powtarzałem to w myślach jeszcze tysiące razy, aż do momentu, kiedy nie musiałem już pamiętać… Moje ciało po prostu intuicyjnie wykonuje ten skrypt. Jedni nazywali to „pamięcią mięśniową”, inni „nawykiem”, „procedurą”… Wojsko wdrukowało w mój umysł setki taki sekwencji.
Max Weber: „całkowicie słuszne jest powiedzenie i wszystkie doświadczenia historyczne je potwierdzają, że nie osiągnięto by tego co możliwe, gdyby wciąż na nowo nie sięgano po to, co niemożliwe. Ale ten kto może tak postępować, musi być przywódcą, a także – w bardzo skromnym znaczeniu tego słowa – bohaterem… Tylko ten, kto jest pewien, że nie załamie się w sytuacji, gdy świat widziany jego oczyma, okaże się zbyt głupi lub zbyt podły, by przyjąć to, co chce on światu ofiarować, że wbrew wszystkiemu potrafi powiedzieć: mimo wszystko! tylko ktoś taki ma powołanie do polityki”…
Ostatnie dni to kumulacja napięć, nic tak jednak mnie nie zaniepokoiło bardziej niż wtorkowe wystąpienie wice premiera. „Brońmy Polski, brońmy patriotyzmu, wykażmy zdecydowanie i odwagę” – taki apel skierowany do obywateli ze strony osoby kontrolującej resorty siłowe to bardzo poważny sygnał, co jednak może być jego skutkiem i powodem?
O tym co znaczy wojna, agresja, niepokój wiem sporo. Uczyłem się tego w Iraku i Afganistanie. O tym dokąd zmierza sytuacja w naszym kraju sporo myślę i martwi mnie to… Przyjąłem postawę i dzielę się nią z Wami, choć obiecałem sobie wystrzegać się politycznych treści na blogu. Dziś jednak uważam to za obywatelski obowiązek- za dużo się wydarzyło i za dużo zagrożeń przed nami… Zapraszam do refleksji żołnierza.
„Wyzwanie”, „challenge”, „mocne postanowienie” – modne ostatnio terminy. Wyznaczamy cele, zachęcamy innych do podnoszenia poprzeczki, ale czy zadajemy sobie pytanie „dlaczego”? Czy wspinasz się na wyższy poziom świadomości poszukując na nie odpowiedzi? Co wspólnego ma słowo „dlaczego” z motywacją do działania? Jak się mają do tego moje wojskowe doświadczenia? Zapraszam do lektury artykułu.